.

اینکه من عادت ندارم زندگی پر سر و صدا داشته باشم یا با هزار و یک آدم مختلف دوست باشم، اینکه عادت ندارم مدام جلب توجه کنم، اینکه در هر حالتی صداقت رو به هر چیزی ترجیح میدم و برای منفعت پی کسی نمیرم و خالص و عمیق و واقعی بودن همه چیز، چه کارهام چه روابطم، در نهایت از همه چیز برام مهم‌تره خیلی سخت میشه وقتی مواجه میشی با آدم‌هایی که فکر می‌کنند نمی‌تونی به اندازه‌ی کافی زرق و برق اضافه کنی به دنیاشون و سادگی رو دوست ندارند. آدم‌هایی که مدام ازت ایراد می‌گیرند چون شبیه بقیه نیستی. چون شبیه تصویری که از آدم موفق دارند نیستی. چون دلت زندگی تجملاتی و شلوغ نمی‌خواد. 

منم تو رو دوست داشتم همیشه و برام مهم بودی. تا اینکه تو هم تبدیل به یکی از همین آدم‌هایی شدی که اصرار داشتی من اینطوری که هستم، کافی نیستم.